<$Bl
<$BlPazartesi, Nisan 03, 2006>
<$Bl

Ortak bir gözlem bu: İnsanlar iklim değişikliği hakkında okumak, herhangi birşey duymak seyretmek istemiyorlar. Ama 'üzgünüm bebek, bunu duyman gerek'. Durum kulaklarımızı kapatamayacağımız ölçülerde.
Ben de konu her açıldığında çarpıntı hissediyorum. Bana en inanılmaz gelen bile bile lades diyor oluşumuz. Bu gidişle çok değil, 10-20 yıl sonra başlayan (hatta New Orleans'ın durumuna bakarsanız çoktan başlamış olan) çevre felaketleri yaşayacağız. Ama umurumuzda değil. Her türlü politikacı, bu radikal önlemleri alırsam sanayicilerin baskısı altında kalırım, halk desteklemez ve gelecek seçimde seçilemem, diyebiliyor. Bunu uzak bir galakside geçen bir bilim-kurgu filminde görsek bir güzel aşağılardık, oysa şimdi kanıksamışız. Bize biraz dışarıdan bakmak gerek.
Eğer gelişimi kabaca 'başkalarını da düşünmek' olarak tanımlarsak başka kuşaklar umurumuzda değil, demek en ufak gelişmemişiz onbinlerce yıldır.

Peki, o zaman ne yapabiliriz? Ben bunu pasif ve aktif şeyler olarak ikiye ayırıyorum. Pasif olanlar, günlük hayatımızda yapabileceğimiz küçük değişiklikler. Greenpeace şurda anlatmış. Enerji tasarrufu ve geri dönüşüm eşittir daha az karbon tüketimi. En çok karbon ürettiğimiz yerse uçaklar. Ben bir Amerika uçuşumla geri dönüşüyle beraber geri kalan tüm başka şekillerde ürettiğimin yarısı kadar karbondioksit katkısı yapmış oluyorum. (Şu linkte hangi uçuşta ne kadar karbon katkısı yaptığı var). İngiltere'de medya uçağın trene göre özendirilmemesi ve uçuşlara global ısınma vergisi gelmesi için bastırıyor hükümete. İleride uçuşlar üzerine çeşitli kotalar bekleyebiliriz. Biz de mümkün olduğunca uçağı tercih etmesek şimdiden.
Bir de aktif katkımız olabilir tabi. Sesimizi duyurabilir, başkalarına anlatabiliriz. Kampanyalar açarız, katılım sağlarız. Bu tek başımıza yapacağımız şeylerden çok daha etkili olabilir. Politikaları izleyen değil üreten kişiler olmanın vakti bu bence.
(Şu anki durum, gelecek senaryoları, çözüm yolları üzerine daha fazla okumak isterseniz şurada)

<$Bl5um:

<$BlBlogger eced...

<$BlAma kampanya açanların , bu konu üzerinde savaş verenlerin de durumu ortada..

Yapılan kampanyalar x 0 = 0
olacak..

( x destek )de olabilir ama yok..0 işte...

Durum bu..

Yani baksana Türkiye 'de Pamukkale yok olma aşamasında..Hale bak..

Kimsenin umrunda değil..İş işten geçtikten sonra düzeltmeye çalışıyorlar..

Ama gün gelecek..Hiçbir şey düzeltilemeyecek boyuta varacak...

İnsanlar yok edici...
Bir de bu insanlardan bunu düşünülmesi beklenemez.. Değil mi ?

<$BlNisan 04, 2006 3:30 ÖS <$Bl 
<$BlBlogger herdem tazed...

<$BlBence degil. Ben boyle bakis acisina nihilist, pasifist, karamsar, durumu oldugu gibi kabul eden (bakis) diyorum. Saglam bir destek olabilir, insanlar sadece yok edici olmayabilir, hayvan gibi sadece kendilerini dusunmeden, gectikleri heryeri mahvetmeden yasayabilirler (gerci hayvanlarin bile soylarini surdurmek vardir genlerinde). Umurlarinda olabilir. Biz, en azindan boyle ummak zorundayiz. Birileri idealist olmali. Bu yasta idealist olmayacagiz da ne zaman olacagiz? Birer birer bir yerlerden baslayalim. Gercekci olalim, imkansizi isteyelim.

<$BlNisan 04, 2006 11:37 ÖS <$Bl 
<$BlBlogger eced...

<$BlGerçekçi olursak imkansızı isteyemeyiz ki...

Öyle umalım ..Olur...İmkansızı isteyelim..

Peki ne yapmayı düşünüyorsun sen bu konuda ?

<$BlNisan 05, 2006 6:58 ÖS <$Bl 
<$BlBlogger herdem tazed...

<$BlPardon Ece, yeni gordum mesajini (o yuzden sormustum sana eski yazilara yorumlari gorup gormedigini, ben farketmiyorum bazen).

Zor bir soru bu. Yakinlarinin sular yukselince veya bir kasirgada nasil bogulacagini gosteren gercekci bir cizgi film yapip milletvekillerinin eslerine gondermeyi dusunuyorum.
Bilmiyorum acikcasi. Simdilik unutmamayi ve unutturmamayi dusunuyorum.

Imkansizi istemenin yolu gercekci olmak. Sloganlari genelde sevmem ama bu yaratici bence. Surada '68'den baska sloganlar da var:
http://www.wilsonsalmanac.com/book/may2.html
1968'e kadar inmen gerek.

<$BlNisan 08, 2006 3:47 ÖS <$Bl 
<$BlBlogger eced...

<$BlHımm..Baktım o siteye..

Aslında sloganlar hoşuna gitmese de hedefe ulaşmada insanların aklında kalabilmesini sağlayan bir araç olabiliyor...

<$BlNisan 17, 2006 1:45 ÖS <$Bl 

<$BlYorum Gönder